ქალაქის ფორმირებამდე შანჰაი სონიანის პროვინციის (松江縣) ნაწილი იყო, სუჟუს პრეფექტურის (蘇州府) დაქვემდებარებაში.

     სონგის დინასტიის (960-1279) პერიოდიდან შანჰაი თანდათან უფრო საქმიანი სავაჭრო პორტი ხდება და მის პოლიტიკურ იურისტიდქიას აჭარბებს.

 

     ქალაქის კედელი ჩვ.წ 1553 წელს აშენდა, რაც დღეს ქალაქის დაფუძნების თარიღად მიიჩნევა.

 

     თუმცა მე-19 საუკუნემდე შანჰაი, ჩინეთის სხვა მნიშვნელოვანი ქალაქებისგან განსხვავებით,

რაიმე განსაკუთრებულ როლს არ ასრულებდა და ამგვარად აქ ჩინეთის ძველი კულტურის რაიმე განსაკუთრებით მნიშვნელოვანი არქიტექტურული ძეგლი არ არსებობს.

        შანჰაის როლი რადიკალურად შეიცვალა მე-19 საუკუნეში, როცა მისმა სტრატეგიულმა მდებარეობამ ინაცზის მდინარეზე ის დასავლეთთან

ვაჭრობისთვის იდეალური ადგილი გახადა.

       ადრეული მე-19 საუკუნის პირველი ოპიუმის ომის დროს ბრიტანეთის ჯარებს შანჰაი მცირე ხნით ოკუპირებული ჰყავდათ.

 

       ომი 1842 წელს დასრულდა ნანკინის ზავით, რის შედეგადაც ზავის ქვეშ მოქცეული პორტები, შანჰაის ჩათვლით, ს

აერთაშორისო ვაჭრობისთვის თავისუფალი გახდა.